Razlika između izmjena na stranici "Kajević"
Red 1: | Red 1: | ||
==Porijeklo== | ==Porijeklo== | ||
− | Dva brata, Murat i Iskender, rodom iz [[Konja|Konje]], držali su han u [[Istanbul|Istanbulu]] i kao dobrovoljci u turskoj vojsci istakli su se u borbama i zbog toga dobili beratim zemlju u [[Polja|Poljima]], pored [[Tara|Tare]]. Kasnije je Murat sa svojom porodicom doselio u [[Rečine]] kod [[Kolašin|Kolašina]], a Iskenderovi unuci Haso i Zeko odselili su za [[Vraneš]], mjesto [[Grbovina]]. | + | Dva brata, Murat i Iskender, rodom iz [[Konja|Konje]], držali su han u [[Istanbul|Istanbulu]] i kao dobrovoljci u turskoj vojsci istakli su se u borbama i zbog toga dobili beratim zemlju u [[Polja|Poljima]], pored [[Tara|Tare]]. Kasnije je Murat sa svojom porodicom doselio u [[Rečine]] kod [[Kolašin|Kolašina]], a Iskenderovi unuci Haso i Zeko odselili su za [[Vraneš]], mjesto [[Grbovina]]. |
− | Hamza, sin Husov, ubije jednog [[Sadiković|Sadikovića]] i zbog toga prelazi kod [[Mekić|Mekića]] u | + | |
+ | Hamza, sin Husov, ubije jednog [[Sadiković|Sadikovića]] i zbog toga prelazi kod [[Mekić|Mekića]] u čivčijski odnos. | ||
==Srodstvo== | ==Srodstvo== |
Trenutna verzija na dan 13 februar 2020 u 16:54
Porijeklo
Dva brata, Murat i Iskender, rodom iz Konje, držali su han u Istanbulu i kao dobrovoljci u turskoj vojsci istakli su se u borbama i zbog toga dobili beratim zemlju u Poljima, pored Tare. Kasnije je Murat sa svojom porodicom doselio u Rečine kod Kolašina, a Iskenderovi unuci Haso i Zeko odselili su za Vraneš, mjesto Grbovina.
Hamza, sin Husov, ubije jednog Sadikovića i zbog toga prelazi kod Mekića u čivčijski odnos.
Srodstvo
Od Kajevića postali su Hasanovići u Dobrakovu i Brodarevu.
Drugi ogranak Kajevića je od brata Muratova Iskendera, koji je imao sinove: Hamzu, po kom su se jedno vrijeme prezivali Hamzići, Halila i Kaja o kom nema nikakvih podataka. Za Halila se kaže da je imao sedam sinova i kćerku Zirku i da su svi izginuli u borbama sa družinom Vuka Lopušine.
Jedna porodica Kajevića imala je kuću preko puta kuće Ratkovića. Poslije 1912. godine odselili su za Tursku. Ta kuća je kasnije bila kuća Todora Vujisića.[1]
Literatura
- ↑ Dizdarević, Muharem, Pamćenje i sjećanja, 2002