| Hadži Hasanova džamija | |
|---|---|
| Vakif | Alija ef. sin Hasana Taslidžalija |
| Godina gradnje | Početak 16. vijeka |
| Rad džamije | Džamija je srušena |
| Arhitektura | |
| Tip | {{{tip}}} |
| Prateći objekti | Munare (trenutno) |
Nije poznato vrijeme gradnje Hadži Hasanove džamije, ali se zna da je imala dvorište koje je služilo kao groblje, u koje su se sahranjivali mještani istoimene mahale. Džamija je imala lijepe sofe i česmu u dvorištu.
Dugogodišnji mujezin pljevaljske džamije rahmetli Jakub Durgut zapisao je da po stilu gradnje očuvanog minareta, džamija građena vjerovatno početkom 16. vijeka.
Poznati putopisac iz tog vremena Evlija Čelebija je prilikom posjete Taslidži (Pljevljima) 1664. godine zabilježio da je “među deset džamija sa mihrabom, najstarija džamija pored rijeke Breznice”. Da li je mislio na ovu džamiju – nije poznato.
Neki hroničari navode da je to bila prva džamija koju su Osmanlije sagradili u Pljevljima, s obzirom na to da je Hadži-Hasan džamija uvijek bila u rangu Husein pašine i Rizvan čauševe i da je najbliža rijeci Breznici.
Džamija je eksproprisana 1963. godine i porušena, kao i groblje u njenom haremu. Od nje je ostao jedino kameni minaret visok oko 30 metara. Na temeljima džamije sagrađena je zgrada Elektrodistribucije.
Projekat sanacije minareta uradio je Građevinski fakultet iz Podgorice 2003. godine, ali zbog nedostatka finansijskih sredstava Islamska zajednica u Pljevljima nije bila u mogućnosti da sama finansira sanaciju i zaštitu. Nekoliko godina kasnije, projekat sanacije minareta finansirala je Turska agencija za međunarodnu saradnju i razvoj TIKA. Urađeno je ojačavanje temelja minareta, ojačavanje kompletnog objekta savremenom tehnologijom karbonskim vlaknima, malterisanje, novi bakarni krovni pokrivač, gromobranska zaštita, sanirano unutrašnje kameno stepenište, urađena nova ulazna drvena vrata i kompletno čišćenje kamenih površina.