Edin Hamidović (1973 - 2021) bio je novinar, građanski aktivista i istaknuti humanitarac. Na ahiret preselio je 12. avgusta 2021. Zbog njegove tragične smrti, predsjednik opštine Sjenica proglasio je trodnevnu žalost (13, 14. i 15. avgust 2021).
Lični život
Edin Hamidović je bio pripadnik sandžačke dijaspore koji je zbog svoje velike ljubavi prema rodnoj Sjenici iznajmljivao smještaj i u njoj provodio ljetnje dane. Bio je veliki humanitarac i punih deset godina je organizirao sakupljanje pomoći za siromašne i za projekte od značaja za opštinu Sjenica. U historiju Sandžaka se upisao kao neustrašiv čovjek, koji se nije dao uplašiti pred sjeničkim kriminalcima koji decenijama uništavaju taj kraj. [1]
Preselio je na ahiret u 48. godini svog života. Bio je oženjen i ostavio za sobom sedmoro djece. Bio je urednik stranice "Sjeničke novine". Takođe je bio član političke Stranke pravde i pomirenja.
Humanitarni rad
Edin Hamidović je mjesečno, godinama, u kontinuitetu, finansirao dva imama Sjeničkog Medžlisa. Vakif je prvog i jedinog medžliskog kombija. Donator više uređaja za medijski sektor sjeničkog medžlisa, pokrovitelj mnogobrojnih da'vetskih projekata. Brinuo se svakodnevno za stanje džemata, imama, Islama, iako nije imao bilo kakav položaj.
Smrt
Ubistvo Edina Hamidovića desilo se 6. avgusta 2021. godine kada je Emrah Latović u centru Sjenice, pred Edinovom ženom i djecom, u njega ispalio više hitaca iz vatrenog oružja. Nakon dva dana borbe za život, njegovo stanje se naglo pogoršalo i prebačen je iz novopazarske u kragujevačku bolnicu, gdje je i preminuo. Sahranjen je u selu Krće.
Hamidovićevi sugrađani smatraju da napad na njega nije bio trenutak impulsivne reakacije sitnog kriminalca, već samo početak realizacije paklenog plana kog je skovala kriminalna grupa unutar OO SDP Sjenica i pripremila za svoje političke neprijatelje.
Tako je u martu 2021. godine ista grupa otela i fizički napala direktora škole, Alena Tahirovića, njihovog tadašnjeg stranačkog kolegu, jer je označen kao vođa druge, kriminalcima suprostavljene, struje u stranci. Reakcija državnih organa tada je bila gotovo neznatna i samim tim za pomenute kriminalce podsticajna. Ipak, veliku paniku i pometnju u njihove redove im je unio akademik Muamer Zukorlić, koji je o ovom incidentu više puta govorio u Skupštini Srbije, kao i na TV stanicama sa nacionalnom frekvencijom.
Na sjednici Štaba za bezbednost koju je zakazao predsjednik Opštine, Munib Mujagić, indikativno je bilo to što je javni tužilac odbio da prisustvuje, dok su članovi štaba, načelnik policije, Bojan Trmčić i direktor bolnice, Altan Hamidović umanjivali značaj incidenta. Sam incident je poslužio i kao opipavanje pulsa i test za njihove kriminalne veze u pravosuđu, policiji, medijima i ono što najvažnije - u politici. Rasim Ljajić se nije oglasio. On je morao da pegla na razne načine to kako je sebi dozvolio da angažuje savetnika u Ministarstvu u prošlom sazivu Vlade jednog od vodećih članova ove kriminalne bande. Najbolji način je bio zataškavanje. Ni mediji bliski opoziciji, a ni poziciji nisu ispratili incident.
Međutim, ogroman problem im je napravio Hamidovićev fejsbuk portal "Sjeničke novine", koji je kao simbol slobodnog i pravednog izveštavanja redovno putem svojih kolumni informisao Sjeničake o svemu šta pretendenti za vlast rade.[2]
Ovo je već drugo političko ubistvo u Sandžaku, za koje se Rasim Ljajić sumnjiči kao podstrekač. Bilo je i više pokušaja ubistva od strane SDP članova, za koje se sumnjiči Rasim Ljajić. [3]