Merdan (ime)
| Izgovor | Mèrdān |
|---|---|
| Rod | muški |
| Porijeklo | |
| Značenje | muževan; hrabar; odvažan; plemenit |
| Porijeklo | perzisjko |
Merdan (Mèrdān)
gen. -ána; vok. Mȅrdāne; prisv. pridjev Merdánov; Mèrdan, gen. -a; vok. Mèrdane; prisv. pridjev Mèrdanov; muško ime (manje frekv.).
Ovo se ime može objašnjavati na 2 načina:
1) Merdān u perz. jeziku = ljudi, i taj je oblik često bio sastavni dio nekog složenog imena npr. Merdanšah = car ljudi; Merdanšad = radost ljudi; Šahimerdan = car ljudi i sl. Jedan od naziva halife Alije bio je u Perziji Ali-Šahimerdan = Alija – car ljudi, što je u čestoj govornoj upotrebi dobilo skraćeni oblik Alimerdan. Kasnije je izvan Perzije u dekompoziciji toga imena (Ali + merdan) oblik merdan počeo dobijati značenje samostalnog vlastitog imena Merdan (A. Gafurov);
2) Merdan je moglo nastati i od perz. pridjeva merdāne = muževan; hrabar; odvažan; plemenit, gdje je završno -e reducirano po ugledu na druga imena koja se završavaju na -an (Abdurahman, Džanan, Kahriman, Neriman i sl.).[1]
Literatura
- ↑ Ismet Smailović, Muslimanska imena orijentalnog porijekla u Bosni i Hercegovini, Institut za jezik i književnost u Sarajevu, Monografije I, Sarajevo, 1977.